Φροντίζουμε ως πολίτες να είναι αστραφτερή η καθαριότητα μέσα στο σπίτι μας, αλλά συσσωρεύουμε τα βουνά από τα σκουπίδια έξω από την πόρτα του σπιτιού μας, μετατρέποντας τις γειτονιές και τους δρόμους μας σε χωματερές, δημιουργώντας εστίες μικροβίων σε μια εποχή μάλιστα που υποτίθεται πρέπει να λάβουμε μέτρα υγιεινής για να περιοριστεί η νέα γρίππη.
Δεν φαίνεται να ανησυχούμε που εμείς και τα παιδιά μας αναπνέουμε, βλέπουμε, πατάμε, ζούμε μέσα στα σκουπίδια χωρίς να είμαστε κλωσσάρ, άνθρωποι που ζούμε από τα αποφάγια ή τα υλικά των σκουπιδιών.