Είναι δυνατόν κάποιος να μας εξηγήσει πως είναι δυνατό «κύκλοι» που ισχυρίζονται πως πρόσκεινται στον κο. Αντώνη Σαμαρά (χωρίς αυτό να σημαίνει όμως κατ’ ανάγκη ότι τον εκφράζουν προσωπικά) να καλλιεργούν μία απέραντη φημολογία γύρω από το ενδεχόμενο, του χρόνου τον Οκτώβριο, η Νέα Δημοκρατία να μην παράσχει την πολιτική στήριξή της στο Δήμαρχο Αθηναίων κο. Νικήτα Κακλαμάνη, προκειμένου να διεκδικήσει την εκλογή του;...

Μας προκαλεί αληθινή απορία όλη αυτή η φημολογία, για τρεις βασικούς λόγους:
- Ο πρώτος, είναι ότι φαντάζει αδύνατο, μην πούμε αδιανόητο, ένα κόμμα να μην ξαναστηρίξει τον υποψήφιό του, ο οποίος στις προηγούμενες εκλογές, στον πρώτο δήμο της χώρας, έλαβε ποσοστό 46%, αφήνοντας πίσω το βασικό του αντίπαλο κατά 18 περίπου ποσοστιαίες μονάδες. Μάλιστα, ο κος. Κακλαμάνης κατάφερε να πάρει σχεδόν ίσο ποσοστό, με εκείνο που έλαβαν αθροιστικά οι κκ. Κώστας Σκανδαλίδης, Αλέξης Τσίπρας και Σπύρος Χαλβατζής.
- Ο δεύτερος, είναι ότι ακούγεται αστείο να του κρατάει κανείς «μανιάτικο» του κου. Κακλαμάνη, ότι ετάχθη εναντίον του ανθρώπου που είχε πρόεδρο παλιά σε ένα άλλο κόμμα, ή ότι ανέσυρε στην επιφάνεια το γεγονός ότι ο κος. Σαμαράς έχει υπάρξει απόγονος μίας υψηλής διαστρωμάτωσης αστικής ελίτ.
- Ο τρίτος, είναι ότι φαίνεται τουλάχιστον υποκριτικό, να καταλογίζεται δυσμενώς στον Δήμαρχο Αθηναίων ότι διέθεσε το δυναμικό και τους μηχανισμούς του δήμου στην προσπάθεια της κας. Μπακογιάννη, ενώ, την ίδια ώρα στην προσπάθεια του κου. Σαμαρά διετέθη ολόκληρη η ανώτατη διοίκηση συν ο κομματικός μηχανισμός της ΝΔ. Αυτό, είναι κάτι που εμείς ως blog επικαλούμασταν εξαρχής, για να έρθουν οι περισσότερες, αν όχι όλες οι εφημερίδες του περασμένου Σαββατοκύριακου, για να μας επιβεβαιώσουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο.

Είναι ώρα, λοιπόν, να σταματήσουν αυτές οι επιπόλαιες πολιτικά φήμες, που υπονομεύουν την ενότητα της παραταξιακής βάσης και είναι δυνατό να δημιουργήσουν πρόβλημα σε έναν πρόεδρο που αμέσως μετά την πανηγυρική εκλογή του, εξέφρασε την πρόθεση να αντιμετωπίσει όλα τα στελέχη, χωρίς καμία απολύτως πολιτική προκατάληψη και χωρίς καμία απολύτως προσωπική μνησικακία.

[πηγή]